Klaudia
Dobroń

Wystawa czasowa o powierzchni około 300 m² poświęcona jest największemu producentowi tlenu na naszej planecie – lasom równikowym. Ukazuje ich bogactwo i różnorodność ale również ogromne zagrożenia związane z postępującą w zastraszającym tempie wycinką, pożarami czy kłusownictwem. Wertykalne tuby oraz ażurowe okręgi umieszczone nad nimi, przez które sączy się światło, nawiązują do drzew, lecz utrzymane są w jasnych odcieniach szarości, aby nie odwracać uwagi od fotografii i projekcji, umieszczonych w niskich ekspozytorach nawiązujących swoją formą do ściętych drzew.

Wystawa czasowa o powierzchni około 300 m² poświęcona jest największemu producentowi tlenu na naszej planecie – lasom równikowym. Ukazuje ich bogactwo i różnorodność ale również ogromne zagrożenia związane z postępującą w zastraszającym tempie wycinką, pożarami czy kłusownictwem. Wertykalne tuby oraz ażurowe okręgi umieszczone nad nimi, przez które sączy się światło, nawiązują do drzew, lecz utrzymane są w jasnych odcieniach szarości, aby nie odwracać uwagi od fotografii i projekcji, umieszczonych w niskich ekspozytorach nawiązujących swoją formą do ściętych drzew.

Wystawa czasowa o powierzchni około 300 m² poświęcona jest największemu producentowi tlenu na naszej planecie – lasom równikowym. Ukazuje ich bogactwo i różnorodność ale również ogromne zagrożenia związane z postępującą w zastraszającym tempie wycinką, pożarami czy kłusownictwem. Wertykalne tuby oraz ażurowe okręgi umieszczone nad nimi, przez które sączy się światło, nawiązują do drzew, lecz utrzymane są w jasnych odcieniach szarości, aby nie odwracać uwagi od fotografii i projekcji, umieszczonych w niskich ekspozytorach nawiązujących swoją formą do ściętych drzew.