Emilia
Kachniarz

Tematem opracowania jest wystawa tymczasowa – „Co napędza świat? Wielcy naukowcy i ich odkrycia”. Ekspozycja zaprojektowana na planie kwadratu o wymiarach 20 m x 16 m, całkowita powierzchnia wynosi 320 m². Celem projektu było stworzenie przestrzeni wystawienniczej, która w interesujący sposób ukaże największe odkrycia fizyczne i chemiczne. Przybliży zwiedzającym wiedzę na temat życia, procesu nauki oraz zmagań w dotarciu do celu wybranych osobistości. Spośród grona wielu badaczy, wybrano trzynastu uczonych, którzy znacząco wpłynęli na bieg historii i zmienili postrzeganie świata. Celem wystawy jest ukazanie skomplikowanych zagadnień naukowych w sposób przystępny i obrazowy, tym samym umożliwiający osobom w każdym wieku zrozumienie poruszanych kwestii. Kompozycja wystawy składa się z niezależnych stanowisk tworzących układ otwarty. Dynamiczna forma obrazuje rozwój nauki jako proces myślowy, kształtowany przez wiele jednostek na przestrzeni wieków. Dominującymi elementami są trzy wielkogabarytowe sfery, w otoczeniu których zaprojektowano mniejsze ekspozycje. Wydzielone przestrzenie opisują poszczególne zjawiska i ich odkrywców. W projekcie zastosowano powtarzający się motyw kuli, ściętej pod różnymi kątami. Kolorystyka wystawy bazuje na odcieniach szarości połączonych z intensywnym ciemno niebieskim kolorem. Całość uzupełniają metaliczne akcenty, naśladujące strukturę rdzy. Metal poddany erozji symbolizuje upływ czasu w świecie nauki. W strefie Mikołaja Kopernika ukazano doniosłość odkrycia teorii heliocentrycznej. W centrum zaprojektowano instalację artystyczną obrazującą nieruchome Słońce, natomiast wokół zaprezentowano orbity okrążających go planet. Na ściankach sfery odwzorowano tor ruchu Ziemi oraz sąsiadującego z nią Marsa. Przesuwne planety odzwierciedlają ruch sfer niebieskich. Elementy wykonane zostały z metalu naśladującego nierówną powierzchnię globów. W obrębie tej samej sfery opisano tezy sformułowane przez Johannesa Keplera, badającego geometrie wszechświata. Wokół sfery wydzielono przestrzeń poświęconą odkryciom dokonanym przez Archimedesa oraz Niels Bohra. Treści prezentowane na multimedialnych ekranach, znajdujących się na wolnostojących ekspozytorach, pozwalają lepiej zrozumieć prawo wyporu oraz budowę atomu. Wybrane ilustracje i treści zostały przedstawione na zewnętrznej stronie wielkogabarytowych sfer. Przestrzeń poświęcona Nikoli Tesli i Thomasowi Edisonowi obrazuje różnicę pomiędzy prądem stałym a przemiennym. Zmienna natura uporządkowanego ruchu ładunków elektrycznych została ukazana w postaci instalacji falującej w dwóch płaszczyznach, która na końcach ulega wyciszeniu. Zaprojektowane stanowisko edukacyjne, aby rozbłysnąć światłem, wymaga interakcji ze zwiedzającymi. Elementy obrazujące prąd stały przestają być interaktywne. W centrum sfery umiejscowiono trzy ekspozytory, nad którymi zawisły liczne żarówki. Po zewnętrznej stronie przewidziano ekspozycje poświęcone różnym aspektom grawitacji. Newtonowska koncepcja grawitacji została zobrazowana za sprawą instalacji edukacyjnej złożonej z kilkudziesięciu kul unoszonych pędem powietrza. Obserwując to zjawisko można dostrzec upadek poszczególnych elementów oraz ich ponowne wznoszenie. Obok zaprojektowano ekspozytor ukazujący lej kosmiczny - teorię grawitacji według Alberta Einsteina, gdzie najsilniejsza planeta stanowi centrum i ściąga do siebie pozostałe. Zjawisko fal elektromagnetycznych, odkrytych przez Heinricha Hertza, zostało pokazane za sprawą falującej instalacji artystycznej rozchodzącej się w przestrzeni. Kompozycja oparta jest na pionowych elementach montowanych dystansowo, dających złudzenie ruchu. W obrębie tej samej sfery umieszczono trzy multimedialne ekspozytory, prezentujące dokonania Marii Curie Skłodowskiej w dziedzinie nauk ścisłych. Po zewnętrznej stronie sfery zaprojektowano animację na posadzce. Obrazuje ona odkrycie rosyjskiego chemika Dmitrija Mendelejewa. Projekcja wyświetla symbole pierwiastków losowo, z czasem jednak ulegają one pogrupowaniu. Po drugiej stronie sfery znajduje się strefa poświęcona Benjaminowi Franklinowi. Zaprojektowana instalacja ukazuje dwa rodzaje elektryzowania, dodatnie i ujemne. Zwiedzający mogą za pomocą magnesów kierować opiłkami żelaza tworząc różnorodne wzory. Linie pola elektromagnetycznego zostały ukazane również na podłodze, rozchodząc się od jednego ekspozytora do drugiego. Centrum wystawy poświęcono zjawisku bezwładności. Instalacja ma ona na celu ukazanie sytuacji pozbawionej oporów. Unoszące się, półprzezroczyste tkaniny swoją przejrzystością i delikatnością pozwalają odczuć lekkość bytu. Zaprojektowane orbity unoszące się nad wystawą wzbogacają przestrzeń, nadając jej molekularnego charakteru. Liczne stanowiska edukacyjne i multimedialne ukazują wybrane zjawiska fizyczne w sposób interesujący i dydaktyczny. Wokół wybranych elementów zaprojektowano świecące napisy w podłodze, które obrazują ślad pozostawiony przez naukowców w świecie.

Tematem opracowania jest wystawa tymczasowa – „Co napędza świat? Wielcy naukowcy i ich odkrycia”. Ekspozycja zaprojektowana na planie kwadratu o wymiarach 20 m x 16 m, całkowita powierzchnia wynosi 320 m². Celem projektu było stworzenie przestrzeni wystawienniczej, która w interesujący sposób ukaże największe odkrycia fizyczne i chemiczne. Przybliży zwiedzającym wiedzę na temat życia, procesu nauki oraz zmagań w dotarciu do celu wybranych osobistości. Spośród grona wielu badaczy, wybrano trzynastu uczonych, którzy znacząco wpłynęli na bieg historii i zmienili postrzeganie świata. Celem wystawy jest ukazanie skomplikowanych zagadnień naukowych w sposób przystępny i obrazowy, tym samym umożliwiający osobom w każdym wieku zrozumienie poruszanych kwestii. Kompozycja wystawy składa się z niezależnych stanowisk tworzących układ otwarty. Dynamiczna forma obrazuje rozwój nauki jako proces myślowy, kształtowany przez wiele jednostek na przestrzeni wieków. Dominującymi elementami są trzy wielkogabarytowe sfery, w otoczeniu których zaprojektowano mniejsze ekspozycje. Wydzielone przestrzenie opisują poszczególne zjawiska i ich odkrywców. W projekcie zastosowano powtarzający się motyw kuli, ściętej pod różnymi kątami. Kolorystyka wystawy bazuje na odcieniach szarości połączonych z intensywnym ciemno niebieskim kolorem. Całość uzupełniają metaliczne akcenty, naśladujące strukturę rdzy. Metal poddany erozji symbolizuje upływ czasu w świecie nauki. W strefie Mikołaja Kopernika ukazano doniosłość odkrycia teorii heliocentrycznej. W centrum zaprojektowano instalację artystyczną obrazującą nieruchome Słońce, natomiast wokół zaprezentowano orbity okrążających go planet. Na ściankach sfery odwzorowano tor ruchu Ziemi oraz sąsiadującego z nią Marsa. Przesuwne planety odzwierciedlają ruch sfer niebieskich. Elementy wykonane zostały z metalu naśladującego nierówną powierzchnię globów. W obrębie tej samej sfery opisano tezy sformułowane przez Johannesa Keplera, badającego geometrie wszechświata. Wokół sfery wydzielono przestrzeń poświęconą odkryciom dokonanym przez Archimedesa oraz Niels Bohra. Treści prezentowane na multimedialnych ekranach, znajdujących się na wolnostojących ekspozytorach, pozwalają lepiej zrozumieć prawo wyporu oraz budowę atomu. Wybrane ilustracje i treści zostały przedstawione na zewnętrznej stronie wielkogabarytowych sfer. Przestrzeń poświęcona Nikoli Tesli i Thomasowi Edisonowi obrazuje różnicę pomiędzy prądem stałym a przemiennym. Zmienna natura uporządkowanego ruchu ładunków elektrycznych została ukazana w postaci instalacji falującej w dwóch płaszczyznach, która na końcach ulega wyciszeniu. Zaprojektowane stanowisko edukacyjne, aby rozbłysnąć światłem, wymaga interakcji ze zwiedzającymi. Elementy obrazujące prąd stały przestają być interaktywne. W centrum sfery umiejscowiono trzy ekspozytory, nad którymi zawisły liczne żarówki. Po zewnętrznej stronie przewidziano ekspozycje poświęcone różnym aspektom grawitacji. Newtonowska koncepcja grawitacji została zobrazowana za sprawą instalacji edukacyjnej złożonej z kilkudziesięciu kul unoszonych pędem powietrza. Obserwując to zjawisko można dostrzec upadek poszczególnych elementów oraz ich ponowne wznoszenie. Obok zaprojektowano ekspozytor ukazujący lej kosmiczny - teorię grawitacji według Alberta Einsteina, gdzie najsilniejsza planeta stanowi centrum i ściąga do siebie pozostałe. Zjawisko fal elektromagnetycznych, odkrytych przez Heinricha Hertza, zostało pokazane za sprawą falującej instalacji artystycznej rozchodzącej się w przestrzeni. Kompozycja oparta jest na pionowych elementach montowanych dystansowo, dających złudzenie ruchu. W obrębie tej samej sfery umieszczono trzy multimedialne ekspozytory, prezentujące dokonania Marii Curie Skłodowskiej w dziedzinie nauk ścisłych. Po zewnętrznej stronie sfery zaprojektowano animację na posadzce. Obrazuje ona odkrycie rosyjskiego chemika Dmitrija Mendelejewa. Projekcja wyświetla symbole pierwiastków losowo, z czasem jednak ulegają one pogrupowaniu. Po drugiej stronie sfery znajduje się strefa poświęcona Benjaminowi Franklinowi. Zaprojektowana instalacja ukazuje dwa rodzaje elektryzowania, dodatnie i ujemne. Zwiedzający mogą za pomocą magnesów kierować opiłkami żelaza tworząc różnorodne wzory. Linie pola elektromagnetycznego zostały ukazane również na podłodze, rozchodząc się od jednego ekspozytora do drugiego. Centrum wystawy poświęcono zjawisku bezwładności. Instalacja ma ona na celu ukazanie sytuacji pozbawionej oporów. Unoszące się, półprzezroczyste tkaniny swoją przejrzystością i delikatnością pozwalają odczuć lekkość bytu. Zaprojektowane orbity unoszące się nad wystawą wzbogacają przestrzeń, nadając jej molekularnego charakteru. Liczne stanowiska edukacyjne i multimedialne ukazują wybrane zjawiska fizyczne w sposób interesujący i dydaktyczny. Wokół wybranych elementów zaprojektowano świecące napisy w podłodze, które obrazują ślad pozostawiony przez naukowców w świecie.

Tematem opracowania jest wystawa tymczasowa – „Co napędza świat? Wielcy naukowcy i ich odkrycia”. Ekspozycja zaprojektowana na planie kwadratu o wymiarach 20 m x 16 m, całkowita powierzchnia wynosi 320 m². Celem projektu było stworzenie przestrzeni wystawienniczej, która w interesujący sposób ukaże największe odkrycia fizyczne i chemiczne. Przybliży zwiedzającym wiedzę na temat życia, procesu nauki oraz zmagań w dotarciu do celu wybranych osobistości. Spośród grona wielu badaczy, wybrano trzynastu uczonych, którzy znacząco wpłynęli na bieg historii i zmienili postrzeganie świata. Celem wystawy jest ukazanie skomplikowanych zagadnień naukowych w sposób przystępny i obrazowy, tym samym umożliwiający osobom w każdym wieku zrozumienie poruszanych kwestii. Kompozycja wystawy składa się z niezależnych stanowisk tworzących układ otwarty. Dynamiczna forma obrazuje rozwój nauki jako proces myślowy, kształtowany przez wiele jednostek na przestrzeni wieków. Dominującymi elementami są trzy wielkogabarytowe sfery, w otoczeniu których zaprojektowano mniejsze ekspozycje. Wydzielone przestrzenie opisują poszczególne zjawiska i ich odkrywców. W projekcie zastosowano powtarzający się motyw kuli, ściętej pod różnymi kątami. Kolorystyka wystawy bazuje na odcieniach szarości połączonych z intensywnym ciemno niebieskim kolorem. Całość uzupełniają metaliczne akcenty, naśladujące strukturę rdzy. Metal poddany erozji symbolizuje upływ czasu w świecie nauki. W strefie Mikołaja Kopernika ukazano doniosłość odkrycia teorii heliocentrycznej. W centrum zaprojektowano instalację artystyczną obrazującą nieruchome Słońce, natomiast wokół zaprezentowano orbity okrążających go planet. Na ściankach sfery odwzorowano tor ruchu Ziemi oraz sąsiadującego z nią Marsa. Przesuwne planety odzwierciedlają ruch sfer niebieskich. Elementy wykonane zostały z metalu naśladującego nierówną powierzchnię globów. W obrębie tej samej sfery opisano tezy sformułowane przez Johannesa Keplera, badającego geometrie wszechświata. Wokół sfery wydzielono przestrzeń poświęconą odkryciom dokonanym przez Archimedesa oraz Niels Bohra. Treści prezentowane na multimedialnych ekranach, znajdujących się na wolnostojących ekspozytorach, pozwalają lepiej zrozumieć prawo wyporu oraz budowę atomu. Wybrane ilustracje i treści zostały przedstawione na zewnętrznej stronie wielkogabarytowych sfer. Przestrzeń poświęcona Nikoli Tesli i Thomasowi Edisonowi obrazuje różnicę pomiędzy prądem stałym a przemiennym. Zmienna natura uporządkowanego ruchu ładunków elektrycznych została ukazana w postaci instalacji falującej w dwóch płaszczyznach, która na końcach ulega wyciszeniu. Zaprojektowane stanowisko edukacyjne, aby rozbłysnąć światłem, wymaga interakcji ze zwiedzającymi. Elementy obrazujące prąd stały przestają być interaktywne. W centrum sfery umiejscowiono trzy ekspozytory, nad którymi zawisły liczne żarówki. Po zewnętrznej stronie przewidziano ekspozycje poświęcone różnym aspektom grawitacji. Newtonowska koncepcja grawitacji została zobrazowana za sprawą instalacji edukacyjnej złożonej z kilkudziesięciu kul unoszonych pędem powietrza. Obserwując to zjawisko można dostrzec upadek poszczególnych elementów oraz ich ponowne wznoszenie. Obok zaprojektowano ekspozytor ukazujący lej kosmiczny - teorię grawitacji według Alberta Einsteina, gdzie najsilniejsza planeta stanowi centrum i ściąga do siebie pozostałe. Zjawisko fal elektromagnetycznych, odkrytych przez Heinricha Hertza, zostało pokazane za sprawą falującej instalacji artystycznej rozchodzącej się w przestrzeni. Kompozycja oparta jest na pionowych elementach montowanych dystansowo, dających złudzenie ruchu. W obrębie tej samej sfery umieszczono trzy multimedialne ekspozytory, prezentujące dokonania Marii Curie Skłodowskiej w dziedzinie nauk ścisłych. Po zewnętrznej stronie sfery zaprojektowano animację na posadzce. Obrazuje ona odkrycie rosyjskiego chemika Dmitrija Mendelejewa. Projekcja wyświetla symbole pierwiastków losowo, z czasem jednak ulegają one pogrupowaniu. Po drugiej stronie sfery znajduje się strefa poświęcona Benjaminowi Franklinowi. Zaprojektowana instalacja ukazuje dwa rodzaje elektryzowania, dodatnie i ujemne. Zwiedzający mogą za pomocą magnesów kierować opiłkami żelaza tworząc różnorodne wzory. Linie pola elektromagnetycznego zostały ukazane również na podłodze, rozchodząc się od jednego ekspozytora do drugiego. Centrum wystawy poświęcono zjawisku bezwładności. Instalacja ma ona na celu ukazanie sytuacji pozbawionej oporów. Unoszące się, półprzezroczyste tkaniny swoją przejrzystością i delikatnością pozwalają odczuć lekkość bytu. Zaprojektowane orbity unoszące się nad wystawą wzbogacają przestrzeń, nadając jej molekularnego charakteru. Liczne stanowiska edukacyjne i multimedialne ukazują wybrane zjawiska fizyczne w sposób interesujący i dydaktyczny. Wokół wybranych elementów zaprojektowano świecące napisy w podłodze, które obrazują ślad pozostawiony przez naukowców w świecie.

Tematem opracowania jest wystawa tymczasowa – „Co napędza świat? Wielcy naukowcy i ich odkrycia”. Ekspozycja zaprojektowana na planie kwadratu o wymiarach 20 m x 16 m, całkowita powierzchnia wynosi 320 m². Celem projektu było stworzenie przestrzeni wystawienniczej, która w interesujący sposób ukaże największe odkrycia fizyczne i chemiczne. Przybliży zwiedzającym wiedzę na temat życia, procesu nauki oraz zmagań w dotarciu do celu wybranych osobistości. Spośród grona wielu badaczy, wybrano trzynastu uczonych, którzy znacząco wpłynęli na bieg historii i zmienili postrzeganie świata. Celem wystawy jest ukazanie skomplikowanych zagadnień naukowych w sposób przystępny i obrazowy, tym samym umożliwiający osobom w każdym wieku zrozumienie poruszanych kwestii. Kompozycja wystawy składa się z niezależnych stanowisk tworzących układ otwarty. Dynamiczna forma obrazuje rozwój nauki jako proces myślowy, kształtowany przez wiele jednostek na przestrzeni wieków. Dominującymi elementami są trzy wielkogabarytowe sfery, w otoczeniu których zaprojektowano mniejsze ekspozycje. Wydzielone przestrzenie opisują poszczególne zjawiska i ich odkrywców. W projekcie zastosowano powtarzający się motyw kuli, ściętej pod różnymi kątami. Kolorystyka wystawy bazuje na odcieniach szarości połączonych z intensywnym ciemno niebieskim kolorem. Całość uzupełniają metaliczne akcenty, naśladujące strukturę rdzy. Metal poddany erozji symbolizuje upływ czasu w świecie nauki. W strefie Mikołaja Kopernika ukazano doniosłość odkrycia teorii heliocentrycznej. W centrum zaprojektowano instalację artystyczną obrazującą nieruchome Słońce, natomiast wokół zaprezentowano orbity okrążających go planet. Na ściankach sfery odwzorowano tor ruchu Ziemi oraz sąsiadującego z nią Marsa. Przesuwne planety odzwierciedlają ruch sfer niebieskich. Elementy wykonane zostały z metalu naśladującego nierówną powierzchnię globów. W obrębie tej samej sfery opisano tezy sformułowane przez Johannesa Keplera, badającego geometrie wszechświata. Wokół sfery wydzielono przestrzeń poświęconą odkryciom dokonanym przez Archimedesa oraz Niels Bohra. Treści prezentowane na multimedialnych ekranach, znajdujących się na wolnostojących ekspozytorach, pozwalają lepiej zrozumieć prawo wyporu oraz budowę atomu. Wybrane ilustracje i treści zostały przedstawione na zewnętrznej stronie wielkogabarytowych sfer. Przestrzeń poświęcona Nikoli Tesli i Thomasowi Edisonowi obrazuje różnicę pomiędzy prądem stałym a przemiennym. Zmienna natura uporządkowanego ruchu ładunków elektrycznych została ukazana w postaci instalacji falującej w dwóch płaszczyznach, która na końcach ulega wyciszeniu. Zaprojektowane stanowisko edukacyjne, aby rozbłysnąć światłem, wymaga interakcji ze zwiedzającymi. Elementy obrazujące prąd stały przestają być interaktywne. W centrum sfery umiejscowiono trzy ekspozytory, nad którymi zawisły liczne żarówki. Po zewnętrznej stronie przewidziano ekspozycje poświęcone różnym aspektom grawitacji. Newtonowska koncepcja grawitacji została zobrazowana za sprawą instalacji edukacyjnej złożonej z kilkudziesięciu kul unoszonych pędem powietrza. Obserwując to zjawisko można dostrzec upadek poszczególnych elementów oraz ich ponowne wznoszenie. Obok zaprojektowano ekspozytor ukazujący lej kosmiczny - teorię grawitacji według Alberta Einsteina, gdzie najsilniejsza planeta stanowi centrum i ściąga do siebie pozostałe. Zjawisko fal elektromagnetycznych, odkrytych przez Heinricha Hertza, zostało pokazane za sprawą falującej instalacji artystycznej rozchodzącej się w przestrzeni. Kompozycja oparta jest na pionowych elementach montowanych dystansowo, dających złudzenie ruchu. W obrębie tej samej sfery umieszczono trzy multimedialne ekspozytory, prezentujące dokonania Marii Curie Skłodowskiej w dziedzinie nauk ścisłych. Po zewnętrznej stronie sfery zaprojektowano animację na posadzce. Obrazuje ona odkrycie rosyjskiego chemika Dmitrija Mendelejewa. Projekcja wyświetla symbole pierwiastków losowo, z czasem jednak ulegają one pogrupowaniu. Po drugiej stronie sfery znajduje się strefa poświęcona Benjaminowi Franklinowi. Zaprojektowana instalacja ukazuje dwa rodzaje elektryzowania, dodatnie i ujemne. Zwiedzający mogą za pomocą magnesów kierować opiłkami żelaza tworząc różnorodne wzory. Linie pola elektromagnetycznego zostały ukazane również na podłodze, rozchodząc się od jednego ekspozytora do drugiego. Centrum wystawy poświęcono zjawisku bezwładności. Instalacja ma ona na celu ukazanie sytuacji pozbawionej oporów. Unoszące się, półprzezroczyste tkaniny swoją przejrzystością i delikatnością pozwalają odczuć lekkość bytu. Zaprojektowane orbity unoszące się nad wystawą wzbogacają przestrzeń, nadając jej molekularnego charakteru. Liczne stanowiska edukacyjne i multimedialne ukazują wybrane zjawiska fizyczne w sposób interesujący i dydaktyczny. Wokół wybranych elementów zaprojektowano świecące napisy w podłodze, które obrazują ślad pozostawiony przez naukowców w świecie.

Tematem opracowania jest wystawa tymczasowa – „Co napędza świat? Wielcy naukowcy i ich odkrycia”. Ekspozycja zaprojektowana na planie kwadratu o wymiarach 20 m x 16 m, całkowita powierzchnia wynosi 320 m². Celem projektu było stworzenie przestrzeni wystawienniczej, która w interesujący sposób ukaże największe odkrycia fizyczne i chemiczne. Przybliży zwiedzającym wiedzę na temat życia, procesu nauki oraz zmagań w dotarciu do celu wybranych osobistości. Spośród grona wielu badaczy, wybrano trzynastu uczonych, którzy znacząco wpłynęli na bieg historii i zmienili postrzeganie świata. Celem wystawy jest ukazanie skomplikowanych zagadnień naukowych w sposób przystępny i obrazowy, tym samym umożliwiający osobom w każdym wieku zrozumienie poruszanych kwestii. Kompozycja wystawy składa się z niezależnych stanowisk tworzących układ otwarty. Dynamiczna forma obrazuje rozwój nauki jako proces myślowy, kształtowany przez wiele jednostek na przestrzeni wieków. Dominującymi elementami są trzy wielkogabarytowe sfery, w otoczeniu których zaprojektowano mniejsze ekspozycje. Wydzielone przestrzenie opisują poszczególne zjawiska i ich odkrywców. W projekcie zastosowano powtarzający się motyw kuli, ściętej pod różnymi kątami. Kolorystyka wystawy bazuje na odcieniach szarości połączonych z intensywnym ciemno niebieskim kolorem. Całość uzupełniają metaliczne akcenty, naśladujące strukturę rdzy. Metal poddany erozji symbolizuje upływ czasu w świecie nauki. W strefie Mikołaja Kopernika ukazano doniosłość odkrycia teorii heliocentrycznej. W centrum zaprojektowano instalację artystyczną obrazującą nieruchome Słońce, natomiast wokół zaprezentowano orbity okrążających go planet. Na ściankach sfery odwzorowano tor ruchu Ziemi oraz sąsiadującego z nią Marsa. Przesuwne planety odzwierciedlają ruch sfer niebieskich. Elementy wykonane zostały z metalu naśladującego nierówną powierzchnię globów. W obrębie tej samej sfery opisano tezy sformułowane przez Johannesa Keplera, badającego geometrie wszechświata. Wokół sfery wydzielono przestrzeń poświęconą odkryciom dokonanym przez Archimedesa oraz Niels Bohra. Treści prezentowane na multimedialnych ekranach, znajdujących się na wolnostojących ekspozytorach, pozwalają lepiej zrozumieć prawo wyporu oraz budowę atomu. Wybrane ilustracje i treści zostały przedstawione na zewnętrznej stronie wielkogabarytowych sfer. Przestrzeń poświęcona Nikoli Tesli i Thomasowi Edisonowi obrazuje różnicę pomiędzy prądem stałym a przemiennym. Zmienna natura uporządkowanego ruchu ładunków elektrycznych została ukazana w postaci instalacji falującej w dwóch płaszczyznach, która na końcach ulega wyciszeniu. Zaprojektowane stanowisko edukacyjne, aby rozbłysnąć światłem, wymaga interakcji ze zwiedzającymi. Elementy obrazujące prąd stały przestają być interaktywne. W centrum sfery umiejscowiono trzy ekspozytory, nad którymi zawisły liczne żarówki. Po zewnętrznej stronie przewidziano ekspozycje poświęcone różnym aspektom grawitacji. Newtonowska koncepcja grawitacji została zobrazowana za sprawą instalacji edukacyjnej złożonej z kilkudziesięciu kul unoszonych pędem powietrza. Obserwując to zjawisko można dostrzec upadek poszczególnych elementów oraz ich ponowne wznoszenie. Obok zaprojektowano ekspozytor ukazujący lej kosmiczny - teorię grawitacji według Alberta Einsteina, gdzie najsilniejsza planeta stanowi centrum i ściąga do siebie pozostałe. Zjawisko fal elektromagnetycznych, odkrytych przez Heinricha Hertza, zostało pokazane za sprawą falującej instalacji artystycznej rozchodzącej się w przestrzeni. Kompozycja oparta jest na pionowych elementach montowanych dystansowo, dających złudzenie ruchu. W obrębie tej samej sfery umieszczono trzy multimedialne ekspozytory, prezentujące dokonania Marii Curie Skłodowskiej w dziedzinie nauk ścisłych. Po zewnętrznej stronie sfery zaprojektowano animację na posadzce. Obrazuje ona odkrycie rosyjskiego chemika Dmitrija Mendelejewa. Projekcja wyświetla symbole pierwiastków losowo, z czasem jednak ulegają one pogrupowaniu. Po drugiej stronie sfery znajduje się strefa poświęcona Benjaminowi Franklinowi. Zaprojektowana instalacja ukazuje dwa rodzaje elektryzowania, dodatnie i ujemne. Zwiedzający mogą za pomocą magnesów kierować opiłkami żelaza tworząc różnorodne wzory. Linie pola elektromagnetycznego zostały ukazane również na podłodze, rozchodząc się od jednego ekspozytora do drugiego. Centrum wystawy poświęcono zjawisku bezwładności. Instalacja ma ona na celu ukazanie sytuacji pozbawionej oporów. Unoszące się, półprzezroczyste tkaniny swoją przejrzystością i delikatnością pozwalają odczuć lekkość bytu. Zaprojektowane orbity unoszące się nad wystawą wzbogacają przestrzeń, nadając jej molekularnego charakteru. Liczne stanowiska edukacyjne i multimedialne ukazują wybrane zjawiska fizyczne w sposób interesujący i dydaktyczny. Wokół wybranych elementów zaprojektowano świecące napisy w podłodze, które obrazują ślad pozostawiony przez naukowców w świecie.